تاثير تمرينات مقاومتي بر شنا
افزايش قدرت عضلاني براي بهبود عملكرد در آب
قدرت عضلاني بالا يكي از پايه‌هاي اصلي براي موفقيت در شنا محسوب مي‌شود، زيرا عضلات قوي‌تر توانايي اجراي حركات قدرتمندتر و سريع‌تري دارند. تمرينات مقاومتي با هدف تقويت گروه‌هاي عضلاني خاص، به بهينه‌سازي اجراي حركات درون آب كمك مي‌كنند. شناگراني كه اين تمرينات را به‌طور منظم انجام مي‌دهند، قادرند ضربات دست و پا را با شدت بيشتري وارد كرده و در نتيجه، جلوبرندگي بهتري ايجاد كنند. عضلات مركزي بدن قوي، تعادل شناگر را بهبود مي‌بخشند و از حركات اضافي جلوگيري مي‌كنند. اين موضوع موجب مصرف بهينه انرژي و افزايش سرعت در مسافت‌هاي مختلف مي‌شود. تمرينات مقاومتي همچنين به بهبود قدرت انفجاري در شروع مسابقه يا خروج از ديوار كمك مي‌كنند. علاوه بر اين، تركيب تمرينات مقاومتي با تمرينات فنّي شنا باعث افزايش بازدهي كلي حركات شنايي خواهد شد. بدين ترتيب، نقش اين تمرينات در ارتقاء عملكرد در آب بسيار پررنگ و حياتي است.
كاهش خطر آسيب‌ديدگي از طريق تقويت عضلات و مفاصل
شنا با وجود اينكه يك ورزش كم‌فشار است، اما در صورت ضعف عضلاني مي‌تواند منجر به آسيب‌ديدگي‌هايي در نواحي خاصي مانند شانه، گردن و كمر شود. تمرينات مقاومتي با تقويت عضلات حمايت‌كننده مفاصل، از ايجاد فشار اضافي بر استخوان‌ها و تاندون‌ها جلوگيري مي‌كند. اين تمرينات به تقويت عضلات پايداركننده كمك مي‌كنند و موجب جلوگيري از حركات ناپايدار در مفاصل مي‌شوند. عضلات قوي مي‌توانند شوك ناشي از حركات تكراري شنا را بهتر جذب كنند. تمرينات خاصي براي تقويت عضلات چرخاننده شانه طراحي شده‌اند كه نقش مهمي در پيشگيري از آسيب‌هاي مزمن شانه دارند. همچنين تمرينات متمركز بر عضلات مركزي بدن، توازن و پايداري در حين شنا را افزايش داده و به كاهش خطر آسيب كمك مي‌كنند. شناگراني كه تمرينات مقاومتي را به‌طور منظم انجام مي‌دهند، انعطاف‌پذيري و دامنه حركتي مفاصلشان نيز افزايش مي‌يابد. در مجموع، اين تمرينات به ساخت بدني مقاوم‌تر و پايدارتر در برابر تنش‌هاي شنا كمك مي‌كنند.
بهبود تكنيك‌هاي شنا از طريق كنترل بهتر عضلات
براي دستيابي به تكنيكي بي‌نقص در شنا، كنترل عصبي-عضلاني دقيق بر حركات بدن ضروري است. تمرينات مقاومتي توانايي شناگر را در فعال‌سازي دقيق عضلات هدف افزايش مي‌دهند. اين تمرينات باعث مي‌شوند عضلات خاص بهتر شناسايي و كنترل شوند و اين كنترل موجب اجراي حركاتي دقيق‌تر و با هماهنگي بيشتر مي‌گردد. براي مثال، توانايي كنترل بهتر عضلات شكم و كمر به حفظ راستاي مناسب بدن در آب كمك مي‌كند. تمرينات مقاومتي همچنين موجب بهبود پايداري در اجراي تكنيك‌هايي مانند برگشت و استارت مي‌شوند. زماني كه عضلات قوي‌تر و تحت كنترل بهتري باشند، فشار وارد شده بر بدن در حين حركات تقسيم متعادل‌تري دارد. اين تعادل باعث كاهش حركات زائد و افزايش بهره‌وري انرژي مي‌شود. به مرور زمان، شناگر با تمرين مداوم مقاومتي مي‌تواند تكنيك خود را پالايش كند. بنابراين، افزايش مهارت كنترل عضلات از طريق اين تمرينات نقش كليدي در تكامل تكنيك شنايي دارد.
افزايش استقامت عضلاني براي اجراي حركات طولاني‌تر
استقامت عضلاني در شنا به شناگر امكان مي‌دهد تا بدون افت عملكرد، مسافت‌هاي طولاني‌تري را شنا كند. تمرينات مقاومتي تكراري با بار متوسط تا زياد، مي‌توانند ظرفيت عملكردي عضلات را براي مدت‌زمان طولاني‌تري حفظ كنند. اين تمرينات باعث افزايش تعداد ميتوكندري‌ها و بهبود مصرف اكسيژن در عضلات مي‌شوند كه در نهايت به بهبود استقامت كمك مي‌كند.
برچسب: ،