تكنيكهاي كاهش مقاومت آب در شناي سرعتي
بهينهسازي وضعيت بدن در آب
شناگر براي رسيدن به بيشينه سرعت بايد هنر معلق ماندن در آب را با ظرافتي مثالزدني بياموزد. هر خميدگي اضافي در بدن ميتواند بهمثابه يك ترمز در مسيرش عمل كند. بنابراين، صاف نگهداشتن بدن و قرارگيري افقي نسبت به سطح آب از اصول مهم در كاهش مقاومت است. اين كار علاوه بر كاهش اصطكاك، انرژي كمتري نيز از بدن ميگيرد. در حقيقت، شناگري كه بدنش را به يك تير روان تبديل كند، به راحتي ميتواند آب را بشكافد. تمرينات تقويت هسته مركزي بدن نيز براي حفظ اين حالت بسيار مؤثر است.
كاهش سطح تماس با آب
بدن بايد همچون يك قطره آب صاف و بدون زاويه در دل دريا حركت كند. هر برجستگي، هر انحنايي كه غيرضروري باشد، به منزلهايست براي تلفات انرژي. پاها و دستها هنگام اجراي حركات بايد در راستاي بدن باشند و از حركات اضافه پرهيز شود. بهعلاوه، انتخاب لباسهايي با طراحي هيدروديناميك ميتواند سطح تماس را به ميزان قابل توجهي كاهش دهد. اين فرايند مانند پوشاندن بدن با لايهاي از باد است كه آن را در مسيرش بيمزاحمت همراهي ميكند. حتي شكل ريش و مدل مو هم بيتأثير نيستند!
بهبود تكنيك حركات دست و پا
حركتهاي آشفته و ناهماهنگ مثل اين است كه با دو دست به دو طرف مختلف پارو بزنيد؛ فقط خسته ميشويد و به جايي نميرسيد. بنابراين، حركات بايد منظم، موزون و با تمركز انجام شوند. دستها هنگام ورود به آب نبايد چرخشي يا با زاويهي زياد باشند، بلكه بايد مثل تيغههايي صاف وارد آب شوند و آن را به عقب بكشند. پاها هم بايد در هماهنگي كامل با حركات دست و تنفس كار كنند. هر گونه تاخير يا شدت بيش از حد ميتواند منجر به افزايش اصطكاك شود.
استفاده صحيح از تجهيزات شنا
در دنياي امروز، تجهيزات حرفهاي شنا تنها به لوازم جانبي خلاصه نميشوند، بلكه بخشي از راهبرد هستند. استفاده از مايوهاي كاملاً فيت، كلاههاي ضدآب با طراحي آيروديناميك و عينكهايي با ميدان ديد وسيع ميتواند تفاوت چند ثانيهاي در زمان شما ايجاد كند. اين تجهيزات باعث ميشوند آب با كمترين اختلال از اطراف بدن عبور كند. داشتن تجهيزات خوب مثل اين است كه در يك اتومبيل فرمول يك بجاي وانت بار بنشينيد. ولي به ياد داشته باشيد كه راننده، يعني شما، هنوز مهمترين عنصر باقي ميمانيد.
تنفس هماهنگ با ريتم حركات
شناگري كه بهصورت اتفاقي نفس بكشد، با اولين خفگي جدي، درس بزرگي خواهد گرفت. تنفس در شناي سرعتي بايد كاملاً با ريتم حركات دست هماهنگ باشد. چرخش سر بايد بهاندازه باشد و بدن نبايد از مسير خود منحرف شود. تمرين تنفس در بازههاي مشخص، بدن را به اين نظم عادت ميدهد. هرگونه بينظمي در اين چرخه ميتواند مقاومت آب را افزايش داده و تمركز شناگر را كاهش دهد. پس در برنامه تمريني، جايي ويژه براي تمرينات تنفسي در نظر بگيريد، چون حتي يك نفس اشتباه ممكن است شما را از سكو دور كند.
برچسب: ،