ثبت زمان و مسافت شنا
ثبت زمان و مسافت شنا روشي ساده و موثر براي ارزيابي پيشرفت است. شناگران مي‌توانند با استفاده از ساعت‌هاي ورزشي، زمان لازم براي شنا در مسافت‌هاي مشخص مانند 50 يا 200 متر را اندازه‌گيري كنند. اين داده‌ها به آن‌ها كمك مي‌كند تا بهبود در سرعت و استقامت خود را در طول زمان مشاهده كنند. براي مثال، كاهش زمان در مسافت ثابت نشانه بهبود عملكرد است. شناگران بايد عواملي مانند خستگي يا شرايط محيطي را نيز يادداشت كنند تا تحليل دقيق‌تري داشته باشند. ثبت اين اطلاعات در اپليكيشن يا دفترچه به شناسايي روندهاي پيشرفت كمك مي‌كند. اين روش به شناگران انگيزه مي‌دهد تا براي بهبود زمان‌هاي خود تلاش كنند. در نهايت، اين رويكرد به آن‌ها كمك مي‌كند تا پيشرفت خود را به طور عيني بسنجند.
ارزيابي تكنيك‌هاي شنا از طريق فيلم‌برداري
فيلم‌برداري از جلسات شنا روشي ارزشمند براي بررسي تكنيك‌هاي شنا است. شناگران مي‌توانند با ضبط حركات خود، جزئياتي مانند زاويه ورود دست‌ها، حركت پاها و الگوي تنفس را تحليل كنند. فيلم‌برداري از زواياي مختلف، مانند كنار يا زير آب، ديد جامعي ارائه مي‌دهد. مقايسه فيلم‌هاي جديد با فيلم‌هاي قديمي مي‌تواند بهبودهايي مانند حركات هماهنگ‌تر يا كاهش مقاومت را نشان دهد. شناگران مي‌توانند از مربيان يا نرم‌افزارهاي تحليل ويدئو براي بررسي دقيق استفاده كنند. اين روش به شناسايي نقاط ضعف و تمركز بر اصلاح آن‌ها كمك مي‌كند. جلسات منظم فيلم‌برداري به شناگران امكان مي‌دهد تا پيشرفت خود را به صورت بصري مشاهده كنند. اين رويكرد به بهبود تكنيك و افزايش اعتماد به نفس كمك مي‌كند.
اندازه‌گيري ضربان قلب و سطح انرژي
اندازه‌گيري ضربان قلب و سطح انرژي پس از شنا مي‌تواند بهبود استقامت و آمادگي جسماني را نشان دهد. شناگران مي‌توانند با ضربان‌سنج، ضربان قلب خود را در حالت استراحت و پس از تمرين ثبت كنند. كاهش ضربان قلب پس از جلسات مشابه در طول زمان نشانه بهبود ظرفيت هوازي است. همچنين، شناگران بايد به حس خستگي و انرژي خود توجه كنند؛ كاهش خستگي نشانه پيشرفت است. اين داده‌ها بايد به طور منظم ثبت شوند تا روند بهبود مشخص شود. شناگران بايد عواملي مانند خواب و تغذيه را در نظر بگيرند، زيرا بر اين معيارها تاثير دارند. اين روش به شناگران كمك مي‌كند تا سلامت جسماني خود را بهتر درك كنند. در نهايت، اين ارزيابي به تنظيم شدت تمرينات و بهبود عملكرد كمك مي‌كند.
پيگيري تعداد ضربات و كارايي حركات
شمارش تعداد ضربات در هر طول استخر روشي دقيق براي سنجش كارايي شنا است. شناگران مي‌توانند تعداد ضربات لازم براي طي مسافتي مانند 25 متر را ثبت كنند و سعي كنند آن را كاهش دهند. كاهش تعداد ضربات نشان‌دهنده تكنيك بهتر و مصرف انرژي كمتر است. اين روش در سبك‌هاي كرال سينه و پروانه كه نياز به هماهنگي دارند، بسيار مفيد است. شناگران بايد اين داده‌ها را همراه با زمان شنا ثبت كنند تا كارايي كلي را ارزيابي كنند. تمرينات دريل براي بهبود تكنيك مي‌توانند تعداد ضربات را كاهش دهند. اين روش شناگران را تشويق مي‌كند تا روي حركات كارآمدتر تمركز كنند. در نتيجه، اين ارزيابي به بهبود سرعت و كارايي شنا كمك مي‌كند.
دريافت بازخورد از مربيان و هم‌تمريني‌ها
دريافت بازخورد از مربيان و هم‌تمريني‌ها روشي ارزشمند براي ارزيابي پيشرفت در شنا است. مربيان مي‌توانند با مشاهده جلسات تمريني، نكات دقيقي در مورد تكنيك و استقامت ارائه دهند. هم‌تمريني‌ها نيز مي‌توانند با مقايسه عملكرد، انگيزه و ديدگاه‌هاي جديدي فراهم كنند. شناگران بايد به طور منظم با مربي خود درباره اهداف و پيشرفت صحبت كنند و نقاط قوت و ضعف را مشخص كنند. ثبت اين بازخوردها به صورت مكتوب به پيگيري روند بهبود كمك مي‌كند. شناگران بايد بازخورد را با ذهن باز بپذيرند و براي اصلاح نقاط ضعف اقدام كنند. اين روش به ايجاد اهداف واقع‌بينانه و بهبود مستمر كمك مي‌كند. در نهايت، بازخورد خارجي به شناگران كمك مي‌كند تا پيشرفت خود را از زاويه‌اي جديد ببينند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۱:۲۳:۰۳ توسط:blogvarzeshi موضوع:
كتاب «آموزش شنا» نوشته‌ي ارنست مگلين و جان راجرز
كتاب «آموزش شنا» اثر ارنست مگلين و جان راجرز منبعي ايده‌آل براي افرادي است كه مي‌خواهند شنا را از پايه ياد بگيرند. اين كتاب با زباني ساده، تكنيك‌هاي اصلي مانند كرال پشت و قورباغه را به‌صورت مرحله‌به‌مرحله آموزش مي‌دهد. تصاوير و نمودارهاي دقيق، فرآيند يادگيري را براي خوانندگان آسان مي‌كنند. نويسندگان به اهميت تنفس و هماهنگي حركات تأكيد كرده‌اند و تمريناتي براي بهبود آن ارائه داده‌اند. اين كتاب همچنين شامل راهنمايي‌هايي براي آموزش شنا به كودكان است كه براي مربيان مفيد است. تمرينات پيشنهادي به شناگران كمك مي‌كند تا مهارت‌هاي خود را به‌تدريج تقويت كنند. اين منبع براي مبتدياني كه به دنبال يادگيري اصولي هستند، بسيار مناسب است. در نهايت، اين كتاب به دليل سادگي و جامعيت، يكي از مراجع كليدي آموزش شنا است.
كتاب «علم شنا» نوشته‌ي جيمز اي. كاونسلمن
كتاب «علم شنا» اثر جيمز اي. كاونسلمن منبعي پيشرفته براي شناگران و مربياني است كه به جنبه‌هاي علمي شنا علاقه‌مندند. اين كتاب به تحليل بيومكانيكي حركات شنا، مانند كارايي ضربه‌هاي دست و مقاومت آب، پرداخته است. كاونسلمن تكنيك‌هايي را معرفي مي‌كند كه عملكرد شناگران را در مسابقات بهبود مي‌بخشد. بخش‌هايي از كتاب به برنامه‌ريزي تمريني و روش‌هاي ريكاوري اختصاص دارد كه براي شناگران حرفه‌اي ضروري است. اين كتاب همچنين به بررسي تكنيك‌هاي استارت و چرخش پرداخته و نكات كاربردي ارائه مي‌دهد. نمودارها و داده‌هاي علمي به درك بهتر مفاهيم كمك مي‌كنند. اين منبع براي افرادي كه به دنبال رويكردي حرفه‌اي به شنا هستند، ايده‌آل است. در مجموع، اين كتاب به دليل محتواي علمي و دقيق، يكي از بهترين مراجع شنا است.
كتاب «شنا براي همه» نوشته‌ي مارك يانگ
كتاب «شنا براي همه» نوشته‌ي مارك يانگ منبعي مناسب براي شناگران در هر سطح است كه يادگيري شنا را جذاب مي‌كند. اين كتاب با زباني ساده، تكنيك‌هاي اصلي شنا را آموزش مي‌دهد و نكاتي براي افزايش اعتمادبه‌نفس ارائه مي‌كند. يانگ به آموزش سبك‌هاي مختلف شنا و اصول ايمني در آب پرداخته است. بخش‌هايي از كتاب به تمرينات تقويتي در خشكي اختصاص دارد كه به بهبود عملكرد كمك مي‌كند. اين كتاب همچنين راهنمايي‌هايي براي شنا در آب‌هاي آزاد ارائه مي‌دهد كه براي علاقه‌مندان به طبيعت مفيد است. تصاوير رنگي و توضيحات واضح، يادگيري را آسان‌تر مي‌كنند. اين منبع براي افرادي كه به دنبال منبعي جامع و انگيزه‌بخش هستند، بسيار مناسب است. در نهايت، اين كتاب به دليل تنوع موضوعات، يكي از بهترين گزينه‌ها براي شناگران است.
كتاب «راهنماي كامل شنا» نوشته‌ي ادوارد تي. رايان
كتاب «راهنماي كامل شنا» اثر ادوارد تي. رايان منبعي جامع براي شناگران و مربياني است كه به دنبال بهبود مهارت‌هاي خود هستند. اين كتاب از تكنيك‌هاي پايه تا استراتژي‌هاي پيشرفته مانند استارت و چرخش را پوشش مي‌دهد. رايان با زباني روان، راهكارهايي براي افزايش سرعت و كاهش مقاومت آب ارائه كرده است. بخش‌هايي از كتاب به تغذيه و آمادگي جسماني شناگران اختصاص دارد كه به عملكرد بهتر كمك مي‌كند. اين كتاب همچنين شامل برنامه‌هاي تمريني متنوع براي سطوح مختلف است. تصاوير و دياگرام‌هاي دقيق به درك بهتر تكنيك‌ها كمك مي‌كنند. اين منبع براي شناگراني كه به دنبال پيشرفت در سطح رقابتي هستند، بسيار مناسب است. در مجموع، اين كتاب به دليل جامعيت، يكي از مراجع ارزشمند شنا است.
كتاب «شنا: تكنيك‌ها و تمرينات» نوشته‌ي ديويد هالر
كتاب «شنا: تكنيك‌ها و تمرينات» اثر ديويد هالر منبعي تخصصي براي شناگراني است كه مي‌خواهند تكنيك‌هاي خود را ارتقا دهند. اين كتاب بر بهبود تكنيك‌هاي چهار سبك اصلي شنا و افزايش كارايي تمركز دارد. هالر با تحليل‌هاي دقيق، به شناگران كمك مي‌كند تا نقاط ضعف خود را اصلاح كنند. بخش‌هايي از كتاب به تمرينات اختصاصي براي افزايش سرعت و استقامت اختصاص دارد كه براي شناگران رقابتي مفيد است. اين كتاب همچنين به آمادگي ذهني و مديريت استرس در شنا پرداخته است. تصاوير و منابع ويدئويي پيشنهادي به يادگيري بهتر كمك مي‌كنند. اين منبع براي مربيان و شناگران حرفه‌اي بسيار مناسب است. در نهايت، اين كتاب به دليل محتواي تخصصي، يكي از بهترين مراجع براي شناگران جدي است.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۴۳:۰۱ توسط:blogvarzeshi موضوع:
بهينه‌سازي حالت بدن در لحظه استارت
حالت بدن در لحظه استارت بلوك براي ايجاد سرعت و كارايي بالا حياتي است. شناگر بايد با خم شدن به جلو و پايين آوردن مركز ثقل، نيروي پرش را به حداكثر برساند. پاها بايد با زاويه زانوي حدود 90 درجه روي بلوك قرار گيرند تا فشار قوي ايجاد كنند. سر بايد در راستاي ستون فقرات باشد تا مقاومت هوا كاهش يابد. دست‌ها بايد نزديك بلوك باشند تا در لحظه پرش به سرعت به جلو حركت كنند. تمرينات تقويتي مانند لانج پرشي مي‌توانند قدرت پاها را افزايش دهند. شناگران بايد اين حالت را به طور مداوم تمرين كنند تا به آن مسلط شوند. اين تكنيك به شناگر كمك مي‌كند تا استارتي سريع و روان داشته باشد.
تكنيك‌هاي تنفسي قبل از پرش
تنفس صحيح قبل از پرش از بلوك به بهبود تمركز و كاهش استرس كمك مي‌كند. شناگران بايد از تنفس عميق و كنترل‌شده استفاده كنند تا اكسيژن‌رساني به عضلات افزايش يابد. يك روش شامل دم عميق به مدت 5 ثانيه و بازدم آرام به مدت 7 ثانيه است. اين تكنيك به كاهش اضطراب و حفظ آرامش كمك مي‌كند. شناگران بايد از تنفس سريع كه باعث تنش مي‌شود، اجتناب كنند. تمرينات تنفسي بايد به طور منظم در برنامه‌هاي تمريني گنجانده شوند. تمركز بر تنفس به شناگر كمك مي‌كند تا در لحظه استارت ذهن خود را متمركز نگه دارد. اين روش به بهبود سرعت واكنش و كارايي استارت كمك مي‌كند.
استفاده از نيروي انفجاري در پرش
نيروي انفجاري در پرش از بلوك براي دستيابي به سرعت و فاصله بهينه ضروري است. شناگران بايد از قدرت پاها و هماهنگي كل بدن براي توليد اين نيرو استفاده كنند. تمرينات پليومتريك مانند پرش‌هاي جعبه‌اي مي‌توانند قدرت انفجاري را تقويت كنند. در لحظه پرش، شناگر بايد با فشار قوي پاها به سمت جلو حركت كند و دست‌ها را به سرعت به جلو بكشد. زاويه پرش بايد بين 30 تا 40 درجه باشد تا تعادل بين سرعت و فاصله حفظ شود. تمرينات مقاومتي مانند اسكوات سنگين نيز به بهبود اين نيرو كمك مي‌كنند. شناگران بايد روي هماهنگي حركات بدن تمركز كنند تا انرژي به طور موثر منتقل شود. اين تكنيك به شناگر كمك مي‌كند تا استارتي قدرتمند داشته باشد.
ورود به آب با حداقل مقاومت
ورود به آب با حداقل مقاومت براي حفظ سرعت در استارت حياتي است. شناگر بايد بدن خود را در حالت خطي نگه دارد و با زاويه حدود 30 درجه وارد آب شود تا مقاومت كاهش يابد. دست‌ها بايد به شكل پيكان به سمت جلو كشيده شوند و سر بين بازوها قرار گيرد. پاها بايد در انتها به هم نزديك شوند تا از ايجاد تلاطم جلوگيري شود. تمرينات خشكي مانند پرش‌هاي هدفمند مي‌توانند به بهبود اين تكنيك كمك كنند. شناگران بايد از خم شدن كمر يا بالا بردن سر در لحظه ورود اجتناب كنند. تحليل ويدئويي استارت‌ها به شناسايي اشكالات كمك مي‌كند. اين روش به شناگر كمك مي‌كند تا با سرعت بيشتري وارد فاز شنا شود.
تمرينات شبيه‌سازي براي بهبود استارت
تمرينات شبيه‌سازي براي بهبود تكنيك استارت بلوك بسيار مهم هستند. شناگران بايد شرايط مسابقه را با استفاده از بلوك و سيگنال‌هاي صوتي شبيه‌سازي كنند. تمرينات واكنشي مانند واكنش به بوق مي‌توانند سرعت واكنش را بهبود ببخشند. تكرار استارت‌هاي متعدد در هر جلسه به تقويت حافظه عضلاني كمك مي‌كند. مربيان بايد بازخورد دقيق ارائه دهند تا شناگر اشكالات خود را برطرف كند. استفاده از فيلم‌برداري براي تحليل حركات به بهبود تكنيك كمك مي‌كند. تمرين در شرايط خستگي به شناگر كمك مي‌كند تا در موقعيت‌هاي واقعي آماده باشد. اين تمرينات به شناگر كمك مي‌كنند تا استارتي سريع و مطمئن داشته باشد.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۳۶:۴۹ توسط:blogvarzeshi موضوع:
كاهش استرس و اضطراب از طريق شنا
شنا به دليل ماهيت آرام‌بخش خود، استرس و اضطراب را كاهش مي‌دهد كه به بهبود كيفيت خواب كمك مي‌كند. حركات ريتميك در آب باعث ترشح اندورفين مي‌شوند كه تنش‌هاي رواني را كاهش مي‌دهند. محيط آب ذهن را از نگراني‌ها دور مي‌كند و حس آرامش را تقويت مي‌كند. شنا سطح كورتيزول را كاهش مي‌دهد كه به كاهش اضطراب و بهبود خلق‌وخو كمك مي‌كند. جلسات شنا در ساعات عصر مي‌توانند ذهن را براي خواب آماده كنند. مربيان بايد برنامه‌هاي شنا را با حركات ملايم طراحي كنند تا بدن تحت فشار قرار نگيرد. اين فعاليت به افراد كمك مي‌كند تا راحت‌تر به خواب بروند و خواب عميق‌تري داشته باشند. در نهايت، كاهش استرس از طريق شنا به خواب باكيفيت‌تر منجر مي‌شود.
تنظيم دماي بدن با شنا
شنا در آب خنك به تنظيم دماي بدن كمك مي‌كند كه براي خواب بهتر ضروري است. كاهش دماي بدن يكي از عوامل كليدي براي ورود به خواب است، و آب خنك اين فرآيند را تسريع مي‌كند. پس از شنا، بدن به تدريج دماي خود را متعادل مي‌كند كه حس خواب‌آلودگي را تقويت مي‌كند. جلسات شنا در اواخر روز اين اثر را بيشتر مي‌كنند، زيرا بدن براي استراحت آماده مي‌شود. گردش خون بهبوديافته ناشي از شنا به تنظيم دماي بدن كمك مي‌كند. شناگران بايد از آب با دماي مناسب استفاده كنند تا از تغييرات ناگهاني دما جلوگيري شود. اين مكانيسم به افراد كمك مي‌كند تا خواب عميق‌تري داشته باشند. در نتيجه، تنظيم دماي بدن از طريق شنا چرخه خواب را بهبود مي‌بخشد.
افزايش خستگي جسماني مثبت
شنا با ايجاد خستگي جسماني مثبت، كيفيت خواب را بهبود مي‌بخشد. ورزش هوازي منظم باعث افزايش نياز بدن به استراحت مي‌شود كه خواب عميق‌تر را ترويج مي‌دهد. شنا تمام عضلات را به طور متعادل درگير مي‌كند و انرژي را بدون فشار زياد مصرف مي‌كند. اين خستگي مثبت به بدن سيگنال مي‌دهد كه زمان خواب فرا رسيده است. جلسات شنا با شدت متوسط در بعدازظهر اين اثر را تقويت مي‌كنند. شناگران بايد از تمرينات سنگين نزديك به خواب اجتناب كنند تا از تحريك سيستم عصبي جلوگيري شود. اين فعاليت به تنظيم چرخه خواب و بيداري كمك مي‌كند. در نهايت، خستگي جسماني مثبت ناشي از شنا به خواب باكيفيت‌تر منجر مي‌شود.
بهبود تنفس و اكسيژن‌رساني
شنا با تقويت تنفس و افزايش ظرفيت ريه‌ها، كيفيت خواب را بهبود مي‌بخشد. تنفس ريتميك در حين شنا عضلات تنفسي را تقويت مي‌كند و اكسيژن‌رساني به بدن را افزايش مي‌دهد. اين امر به كاهش مشكلات تنفسي مانند آپنه خواب كمك مي‌كند كه خواب را مختل مي‌كنند. جلسات منظم شنا جريان اكسيژن به مغز و عضلات را بهبود مي‌بخشند كه به آرامش در خواب كمك مي‌كند. تمرينات تنفسي در آب تنش‌هاي قفسه سينه را كاهش مي‌دهند. شناگران بايد روي تكنيك‌هاي تنفسي صحيح تمركز كنند تا اين فوايد را به حداكثر برسانند. اين بهبود در تنفس به خواب بدون وقفه كمك مي‌كند. در نتيجه، شنا با تقويت تنفس، كيفيت خواب را ارتقا مي‌دهد.
تاثير شنا بر ريتم شبانه‌روزي
شنا به تنظيم ريتم شبانه‌روزي بدن كمك مي‌كند كه براي خواب منظم ضروري است. فعاليت بدني در ساعات مشخص به هماهنگي چرخه خواب و بيداري كمك مي‌كند. شنا در بعدازظهر مي‌تواند به بدن سيگنال دهد كه زمان استراحت نزديك است. اين فعاليت اثرات منفي نور مصنوعي را كه ريتم شبانه‌روزي را مختل مي‌كند، كاهش مي‌دهد. جلسات شنا بايد به طور منظم و در زمان‌هاي ثابت انجام شوند تا اين اثر تقويت شود. شناگران بايد از شنا در ساعات خيلي ديروقت اجتناب كنند تا سيستم عصبي بيش از حد تحريك نشود. اين تنظيم ريتم به افراد كمك مي‌كند تا خواب منظم‌تري داشته باشند. در نتيجه، شنا با هماهنگي ريتم شبانه‌روزي، كيفيت خواب را بهبود مي‌بخشد.a
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۲۶:۱۵ توسط:blogvarzeshi موضوع:
اهميت مصرف كربوهيدرات‌ها براي تامين انرژي
كربوهيدرات‌ها سوخت اصلي شناگران در مسابقات چندروزه هستند، زيرا گليكوژن عضلات را تامين مي‌كنند. غذاهاي غني از كربوهيدرات مانند نان كامل، ماكاروني سبوس‌دار و سيب‌زميني بايد در رژيم غذايي باشند. اين غذاها انرژي پايداري براي تحمل فشارهاي مكرر مسابقات فراهم مي‌كنند. شناگران بايد 50 تا 60 درصد كالري روزانه خود را از كربوهيدرات‌ها دريافت كنند. ميان‌وعده‌هاي كربوهيدراتي مانند انجير خشك يا ژل‌هاي انرژي بين مسابقات به حفظ سطح انرژي كمك مي‌كنند. وعده‌هاي كربوهيدراتي بايد 2 تا 3 ساعت قبل از مسابقه مصرف شوند. كمبود كربوهيدرات مي‌تواند باعث كاهش استقامت شود. برنامه‌ريزي دقيق تغذيه به شناگر كمك مي‌كند تا در تمام روزهاي مسابقه انرژي داشته باشد.
نقش پروتئين در ريكاوري عضلاني
پروتئين براي ترميم عضلات شناگران در مسابقات چندروزه ضروري است، زيرا تمرينات شديد به عضلات فشار مي‌آورند. منابع پروتئيني مانند گوشت بدون چربي، پنير كاتيج و لوبيا بايد در وعده‌ها گنجانده شوند. شناگران بايد روزانه 1.2 تا 2 گرم پروتئين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن مصرف كنند. مصرف يك ميان‌وعده پروتئيني مانند ماست با ميوه پس از مسابقه به ريكاوري سريع كمك مي‌كند. پروتئين به جلوگيري از تحليل عضلاني در دوره‌هاي پر فشار كمك مي‌كند. زمان‌بندي مصرف پروتئين بايد با برنامه مسابقات هماهنگ باشد. برنامه‌ريزي وعده‌هاي پروتئيني از خستگي عضلاني جلوگيري مي‌كند. اين رويكرد به شناگر كمك مي‌كند تا براي مسابقات بعدي آماده بماند.
هيدراتاسيون و تعادل الكتروليت‌ها
هيدراتاسيون براي حفظ عملكرد شناگران در مسابقات چندروزه حياتي است، زيرا كم‌آبي مي‌تواند باعث افت تمركز شود. شناگران بايد قبل، حين و بعد از مسابقات مايعات كافي مصرف كنند، حتي اگر تعريق كمتر حس كنند. نوشيدني‌هاي ورزشي با الكتروليت‌هايي مانند پتاسيم و منيزيم به تعادل مايعات كمك مي‌كنند. مصرف 500 ميلي‌ليتر آب 2 ساعت قبل از مسابقه و جرعه‌هاي كوچك در فواصل توصيه مي‌شود. رنگ ادرار زرد روشن نشانه هيدراتاسيون مناسب است. مصرف بيش از حد آب بدون الكتروليت مي‌تواند تعادل سديم را مختل كند. هيدراتاسيون بايد با توجه به شرايط محيطي تنظيم شود. اين اقدامات به شناگر كمك مي‌كند تا در طول مسابقات هيدراته بماند.
زمان‌بندي وعده‌هاي غذايي و ميان‌وعده‌ها
زمان‌بندي دقيق وعده‌هاي غذايي و ميان‌وعده‌ها براي حفظ انرژي در مسابقات چندروزه ضروري است. وعده اصلي بايد 2 تا 3 ساعت قبل از مسابقه خورده شود تا هضم كامل انجام شود. ميان‌وعده‌هاي سبك مانند موز، كشمش يا نان با آووكادو بين مسابقات قند خون را ثابت نگه مي‌دارند. شناگران بايد از غذاهاي سنگين كه هضم كندي دارند، اجتناب كنند. مصرف يك وعده كربوهيدرات و پروتئين پس از مسابقه به ريكاوري كمك مي‌كند. برنامه‌ريزي وعده‌ها بايد با زمان‌بندي مسابقات هماهنگ باشد. آزمايش اين برنامه در تمرينات از مشكلات گوارشي جلوگيري مي‌كند. اين استراتژي به شناگر كمك مي‌كند تا در تمام مراحل مسابقه عملكرد بهتري داشته باشد.
مديريت تغذيه در شرايط استرس‌زا
مسابقات چندروزه مي‌توانند استرس رواني و جسمي ايجاد كنند كه بر اشتها تاثير مي‌گذارد. شناگران بايد غذاهاي سبك مانند سوپ سبزيجات يا اسموتي‌هاي پروتئيني را در شرايط استرس انتخاب كنند. مصرف غذاهاي آشنا و آزمايش‌شده از ناراحتي معده جلوگيري مي‌كند. مكمل‌هايي مانند ويتامين C مي‌توانند به تقويت سيستم ايمني در اين دوره كمك كنند. شناگران بايد از مصرف كافئين بيش از حد كه مي‌تواند كم‌آبي را تشديد كند، خودداري كنند. برنامه‌ريزي انعطاف‌پذير وعده‌ها با تغييرات برنامه مسابقه سازگار است. مشاوره با متخصص تغذيه به تنظيم رژيم غذايي كمك مي‌كند. اين اقدامات به شناگر كمك مي‌كند تا در شرايط استرس‌زا عملكرد خود را حفظ كند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۱۹:۳۹ توسط:blogvarzeshi موضوع:
فوايد شنا براي بهبود تعادل و هماهنگي
شنا براي بيماران MS به دليل كاهش فشار روي بدن، در بهبود تعادل و هماهنگي بسيار مفيد است. شناوري آب به بيماران امكان مي‌دهد حركات را بدون ترس از افتادن انجام دهند. تمرينات شنا مانند پروانه مي‌توانند هماهنگي بين دست‌ها و پاها را بهبود ببخشند. اين ورزش به تقويت حس عمقي كمك مي‌كند كه براي بيماران MS كه با اختلالات حركتي مواجه هستند، ضروري است. جلسات منظم شنا مي‌توانند به كاهش بي‌ثباتي در حركات كمك كنند. مربيان بايد برنامه‌هاي شنا را با توجه به توانايي‌هاي بيمار تنظيم كنند تا پيشرفت تدريجي حاصل شود. اين فعاليت به بيماران انگيزه مي‌دهد تا فعال بمانند و اعتماد به نفس خود را تقويت كنند. شنا همچنين مي‌تواند به كاهش اسپاسم‌هاي عضلاني و بهبود كنترل بدن كمك كند.
كاهش خستگي و افزايش انرژي
خستگي مداوم يكي از مشكلات اصلي بيماران MS است كه مي‌تواند فعاليت‌هاي روزمره را دشوار كند. شنا به دليل كم‌فشار بودن، به بيماران كمك مي‌كند تا بدون احساس فرسودگي، ورزش كنند. آب خنك استخر دماي بدن را تنظيم مي‌كند و از تشديد علائم ناشي از گرما جلوگيري مي‌كند. تمرينات شنا با شدت ملايم مي‌توانند جريان خون را بهبود ببخشند و سطح انرژي را افزايش دهند. جلسات منظم شنا به بهبود كيفيت خواب كمك مي‌كنند كه براي كاهش خستگي حياتي است. بيماران بايد با فيزيوتراپيست‌ها همكاري كنند تا برنامه‌هاي شنا متناسب با توانشان طراحي شود. اين ورزش به بيماران كمك مي‌كند تا احساس سرزندگي بيشتري داشته باشند. در نهايت، شنا مي‌تواند به بهبود خلق‌وخو و كاهش احساس خستگي كمك كند.
تقويت عضلات و كاهش اسپاسم
بيماران MS اغلب با ضعف عضلاني و اسپاسم‌هاي دردناك مواجه هستند كه تحرك را محدود مي‌كند. شنا با مقاومت طبيعي آب، به تقويت عضلات بدون فشار بيش از حد كمك مي‌كند. تمرينات سبك مانند شنا با تخته مي‌توانند قدرت عضلاني را افزايش دهند. شناوري آب به كاهش تنش عضلاني كمك مي‌كند و اسپاسم‌ها را تسكين مي‌دهد. جلسات منظم شنا مي‌توانند انعطاف‌پذيري عضلات را بهبود ببخشند و از سفتي جلوگيري كنند. بيماران بايد تحت نظارت متخصصان شنا كنند تا از حركات ايمن استفاده كنند. اين ورزش به بهبود گردش خون كمك مي‌كند كه مي‌تواند اسپاسم‌ها را كاهش دهد. شنا به بيماران MS كمك مي‌كند تا كنترل بهتري بر بدن خود داشته باشند.
بهبود سلامت روان و كاهش استرس
بيماري MS مي‌تواند باعث استرس و افسردگي در بيماران شود. شنا به دليل محيط آرام آب، به كاهش فشارهاي رواني كمك مي‌كند. حركات ريتميك شنا مي‌توانند به ترشح اندورفين كمك كنند كه خلق‌وخو را بهبود مي‌بخشد. جلسات گروهي شنا مي‌توانند حس تعلق به جامعه را تقويت كنند و انزواي اجتماعي را كاهش دهند. مربيان مي‌توانند با ايجاد فضايي مثبت و حمايت‌گر، انگيزه بيماران را افزايش دهند. اين فعاليت به بيماران كمك مي‌كند تا با چالش‌هاي رواني بيماري بهتر كنار بيايند. شنا همچنين مي‌تواند اعتماد به نفس بيماران را تقويت كند و حس كنترل را افزايش دهد. در نهايت، اين ورزش به بيماران كمك مي‌كند تا استرس را كاهش دهند و ذهن خود را آرام كنند.
نكات ايمني در شنا براي بيماران MS
ايمني در شنا براي بيماران MS از اهميت بالايي برخوردار است، زيرا اين بيماران ممكن است با محدوديت‌هاي حركتي مواجه باشند. دماي آب بايد بين 27 تا 29 درجه سانتي‌گراد باشد تا از تشديد علائم جلوگيري شود. بيماران بايد تحت نظارت مربيان آموزش‌ديده شنا كنند تا از حركات مناسب استفاده كنند. استفاده از تجهيزات كمكي مانند نودل‌هاي شناوري مي‌تواند به حفظ تعادل كمك كند. جلسات شنا بايد كوتاه و متناسب با توان بيمار باشد تا از خستگي جلوگيري شود. بيماران بايد قبل از ورود به آب، حركات كششي انجام دهند تا از آسيب جلوگيري كنند. وجود ناجي غريق در استخر براي ارائه كمك فوري ضروري است. اين نكات به بيماران كمك مي‌كند تا به طور ايمن از فوايد شنا بهره‌مند شوند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۱۱:۳۹ توسط:blogvarzeshi موضوع:
تاثير ارتفاع بر فشار اتمسفري و اكسيژن‌رساني
ارتفاع محل استخر به دليل كاهش فشار هوا و كمبود اكسيژن، عملكرد شناگر را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در ارتفاعات بالاتر، اكسيژن كمتر در دسترس است كه مي‌تواند ظرفيت تنفسي شناگر را كاهش دهد. اين موضوع باعث خستگي زودرس و كاهش توان هوازي مي‌شود. شناگراني كه در ارتفاعات پايين‌تر تمرين كرده‌اند، ممكن است در اين شرايط با تنگي نفس مواجه شوند. تمرين در ارتفاعات به بدن كمك مي‌كند تا با افزايش گلبول‌هاي قرمز، اكسيژن‌رساني را بهبود ببخشد. مربيان بايد برنامه‌هاي تمريني تدريجي را براي سازگاري با اين شرايط طراحي كنند. شدت تمرينات بايد به گونه‌اي باشد كه شناگر تحت فشار بيش از حد قرار نگيرد. اين آمادگي به شناگر كمك مي‌كند تا در مسابقات ارتفاع بالا، عملكرد بهتري داشته باشد.
اثر ارتفاع بر مقاومت آب و تكنيك شنا
ارتفاع مي‌تواند به طور غيرمستقيم بر مقاومت آب و تكنيك شنا اثر بگذارد. تغييرات جوي در ارتفاعات ممكن است دماي آب را تغيير دهد و ويسكوزيته آن را تحت تاثير قرار دهد. اين موضوع مي‌تواند حس شناگر را نسبت به حركت در آب تغيير دهد. كمبود اكسيژن ممكن است باعث كاهش دقت در اجراي تكنيك‌ها شود. شناگران بايد تكنيك‌هاي خود را براي شرايط ارتفاع تنظيم كنند، مانند تغيير زاويه دست‌ها. تمرين در محيط‌هاي مشابه ارتفاع مسابقه به شناگر كمك مي‌كند تا اين تغييرات را مديريت كند. مربيان بايد روي تمرينات تكنيكي مانند دريل‌ها تمركز كنند تا كارايي حركات افزايش يابد. اين اقدامات به شناگر كمك مي‌كنند تا در شرايط سخت، انرژي كمتري مصرف كند.
تاثير ارتفاع بر استقامت و ريكاوري
استقامت شناگران در ارتفاعات به دليل كمبود اكسيژن به چالش كشيده مي‌شود. بدن در اين شرايط بيشتر به متابوليسم غيرهوازي وابسته است كه باعث خستگي سريع‌تر مي‌شود. اين موضوع مي‌تواند زمان ريكاوري را طولاني‌تر كند و نياز به استراحت بيشتري ايجاد كند. تمرينات متناوب با شدت بالا در ارتفاع به بدن كمك مي‌كند تا به اين شرايط عادت كند. رژيم غذايي متعادل با تمركز بر كربوهيدرات و پروتئين به بازسازي عضلات كمك مي‌كند. هيدراتاسيون مناسب در ارتفاعات براي جلوگيري از كم‌آبي حياتي است. مربيان بايد برنامه‌هاي تمريني را با فواصل استراحت كافي طراحي كنند. اين استراتژي‌ها به شناگر كمك مي‌كنند تا استقامت خود را در ارتفاعات حفظ كند.
نقش ارتفاع در استراتژي‌هاي مسابقه
استراتژي‌هاي مسابقه در ارتفاعات نياز به تنظيمات خاصي دارند. كمبود اكسيژن باعث مي‌شود كه شناگران نتوانند با سرعت هميشگي شنا كنند، بنابراين مديريت انرژي اهميت زيادي دارد. شناگران بايد با سرعت متعادل‌تري شروع كنند تا انرژي خود را حفظ كنند. تنفس عميق و ريتميك مي‌تواند به بهبود عملكرد كمك كند. شبيه‌سازي مسابقات در شرايط كم‌اكسيژن به آمادگي شناگر كمك مي‌كند. استفاده از ابزارهاي نظارتي براي كنترل ضربان قلب و ريتم شنا نيز مفيد است. برنامه‌ريزي دقيق، مانند تقسيم‌بندي مسافت و زمان‌بندي استراحت، مي‌تواند عملكرد را بهبود ببخشد. اين رويكرد به شناگر كمك مي‌كند تا در شرايط ارتفاع، نتيجه بهتري كسب كند.
آمادگي رواني براي شنا در ارتفاعات
ارتفاعات مي‌توانند باعث چالش‌هاي رواني براي شناگران شوند. احساس خستگي و تنگي نفس ممكن است اعتماد به نفس شناگر را كاهش دهد. شناگران بايد از نظر ذهني براي اين شرايط آماده شوند تا بتوانند تمركز خود را حفظ كنند. تمرينات ذهني مانند مديتيشن و تجسم مثبت به كاهش اضطراب كمك مي‌كنند. شبيه‌سازي تمرينات در ارتفاعات به شناگر كمك مي‌كند تا با شرايط آشنا شود. حمايت رواني از طريق مشاوره و گفت‌وگو با تيم مي‌تواند موثر باشد. شناگران بايد ياد بگيرند كه به نشانه‌هاي بدن خود توجه كنند و با آرامش واكنش نشان دهند. آمادگي رواني قوي به شناگر كمك مي‌كند تا در ارتفاعات با اطمينان شنا كند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۱۰:۰۵:۰۷ توسط:blogvarzeshi موضوع:
بهينه‌سازي تكنيك‌هاي شنا
بهبود تكنيك‌هاي شنا تأثير قابل توجهي بر كاهش مصرف انرژي دارد. حركات نرم و هماهنگ باعث مي‌شوند شناگر با صرف انرژي كمتر، مسافت بيشتري را طي كند. براي مثال، حفظ تعادل بدن و كاهش نوسانات غيرضروري در آب مقاومت را كاهش مي‌دهد. تمركز بر تنفس روان و منظم به تأمين اكسيژن كافي براي عضلات كمك مي‌كند. تمرينات دريل، مانند شنا با يك دست، مي‌توانند الگوهاي حركتي را اصلاح كنند. تجزيه و تحليل حركات توسط مربيان حرفه‌اي به شناسايي اشكالات تكنيكي كمك مي‌كند. استفاده از وسايل كمكي مانند تخته شنا در تمرينات، عضلات را تقويت و تكنيك را بهبود مي‌بخشد. تمرين مداوم اين تكنيك‌ها باعث مي‌شود كه شناگر در ماراتن انرژي خود را به طور مؤثرتري مصرف كند.
مديريت تنفس و ريتم شنا
تنفس كنترل‌شده و هماهنگ با حركات شنا، خستگي را به تأخير مي‌اندازد. شناگران بايد تنفس خود را با ضربات دست تنظيم كنند تا از فشار اضافي بر عضلات جلوگيري شود. تنفس عميق باعث بهبود اكسيژن‌رساني و كاهش تجمع اسيد لاكتيك مي‌شود. تمرينات تنفسي مانند پراناياما در خشكي مي‌توانند ظرفيت ريه‌ها را افزايش دهند. تنظيم ريتم شنا براي حفظ سرعت ثابت نيز ضروري است تا بدن در حالت هوازي كار كند. شتاب‌زدگي در شروع مي‌تواند ذخاير انرژي را به سرعت تخليه كند. استفاده از ابزارهاي نظارتي مانند ساعت‌هاي ورزشي به حفظ ريتم كمك مي‌كند. اين روش‌ها به شناگر امكان مي‌دهند تا انرژي خود را در مسافت‌هاي طولاني بهينه مديريت كند.
تقويت استقامت عضلاني
استقامت عضلاني براي تحمل فشارهاي شناي ماراتن ضروري است. تمرينات مقاومتي مانند پلانك و تمرينات با وزن بدن، عضلات كليدي شنا را تقويت مي‌كنند. اين تمرينات بايد به گونه‌اي طراحي شوند كه عضلات شانه و كمر را هدف قرار دهند. شنا با مسافت‌هاي طولاني و شدت متوسط، استقامت عضلاني را در آب بهبود مي‌بخشد. افزايش تدريجي مسافت‌هاي تمريني، بدن را براي ماراتن آماده مي‌كند. مصرف مكمل‌هاي پروتئيني و رژيم غذايي متعادل به ريكاوري عضلات كمك مي‌كند. ماساژ درماني و تمرينات كششي از سفتي عضلات جلوگيري مي‌كنند. اين اقدامات باعث مي‌شوند كه شناگر با انرژي كمتري مسافت‌هاي طولاني را طي كند.
تغذيه مناسب قبل و حين شنا
تغذيه مناسب انرژي لازم براي شناي ماراتن را تأمين مي‌كند. مصرف غذاهاي پر كربوهيدرات مانند ماكاروني قبل از مسابقه، ذخاير انرژي را افزايش مي‌دهد. در طول شنا، نوشيدني‌هاي ورزشي يا ژل‌هاي انرژي به حفظ سطح انرژي كمك مي‌كنند. شناگران بايد اين محصولات را در تمرينات تست كنند تا از سازگاري بدن مطمئن شوند. كم‌آبي مي‌تواند عملكرد را مختل كند، بنابراين مصرف آب و الكتروليت‌ها ضروري است. وعده‌هاي غذايي سبك در فواصل منظم، قند خون را ثابت نگه مي‌دارند. برنامه‌ريزي دقيق تغذيه از افت انرژي در طول مسابقه جلوگيري مي‌كند. اين استراتژي به شناگر كمك مي‌كند تا با توان بيشتري به شنا ادامه دهد.
استفاده از تجهيزات مناسب
تجهيزات مناسب به كاهش مصرف انرژي در شنا كمك مي‌كنند. مايوهاي شناي حرفه‌اي با طراحي كم‌اصطكاك، حركت در آب را آسان‌تر مي‌كنند. عينك شنا با ديد واضح و فيت مناسب، تمركز شناگر را حفظ مي‌كند. كلاه‌هاي سيليكوني با كاهش مقاومت موها، كارايي را افزايش مي‌دهند. شناگران بايد تجهيزات را در تمرينات آزمايش كنند تا از عملكرد آن مطمئن شوند. استفاده از فين‌هاي شنا در تمرينات به بهبود تكنيك و كاهش فشار كمك مي‌كند. انتخاب مسيرهاي شنا با جريان‌هاي آبي مساعد نيز انرژي را حفظ مي‌كند. اين ابزارها و استراتژي‌ها به شناگر كمك مي‌كنند تا با تلاش كمتر، مسافت بيشتري را طي كند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۰۹:۵۷:۵۴ توسط:blogvarzeshi موضوع:
انتخاب دست‌بند مقاومتي مناسب
انتخاب دست‌بند مقاومتي مناسب براي شنا به بهبود تمرين كمك مي‌كند. دست‌بندها در مقاومت‌هاي مختلف عرضه مي‌شوند. جنس دست‌بند بايد در برابر كلر مقاوم باشد. دست‌بند بايد به‌خوبي دور مچ قرار گيرد. براي مبتديان، مقاومت كم مناسب است. شناگران حرفه‌اي مي‌توانند مقاومت بالا انتخاب كنند. بررسي كيفيت دست‌بند ضروري است. انتخاب درست تكنيك‌هاي شنا را بهبود مي‌بخشد.
آماده‌سازي و گرم كردن بدن
گرم كردن قبل از شنا با دست‌بند مقاومتي از آسيب جلوگيري مي‌كند. حركات كششي براي شانه‌ها و بازوها انجام شود. شنا بدون دست‌بند در آب عضلات را آماده مي‌كند. اين فرآيند جريان خون را افزايش مي‌دهد. بررسي دست‌بند براي سلامت آن مهم است. گرم كردن فشار مفاصل را كم مي‌كند. اين مرحله تمركز را بهبود مي‌بخشد. آماده‌سازي تمرينات را ايمن مي‌كند.
تكنيك‌هاي شنا با دست‌بند مقاومتي در كرال سينه
كرال سينه با دست‌بند مقاومتي بالاتنه را تقويت مي‌كند. دست‌بند را دور مچ ببنديد. حركت دست‌ها بايد روان باشد. دست‌ها به‌آرامي وارد آب شوند. تنفس هر سه حركت انجام شود. ضربات پا تعادل را حفظ كنند. تمرينات 25 متري به استقامت كمك مي‌كنند. اين تكنيك سرعت كرال سينه را افزايش مي‌دهد.
تكنيك‌هاي شنا با دست‌بند مقاومتي در شناي پروانه
پروانه با دست‌بند مقاومتي شانه‌ها را تقويت مي‌كند. دست‌بند را دور مچ ببنديد. حركت دست‌ها بايد كنترل‌شده باشد. زاويه ورود دست‌ها دقيق باشد. حركت بدن با دست‌ها هماهنگ باشد. تنفس در خروج سر انجام شود. تمرينات 15 تا 25 متري تكنيك را بهبود مي‌بخشند. اين تكنيك قدرت پروانه را افزايش مي‌دهد.
نكات ايمني و مراقبت‌هاي پس از تمرين
ايمني در شنا با دست‌بند مقاومتي مهم است. دست‌بند را بررسي كنيد. از حركات سريع خودداري كنيد. در صورت درد تمرين را متوقف كنيد. دست‌بند را پس از تمرين بشوييد. حركات كششي به ريكاوري كمك مي‌كنند. مصرف آب انرژي را بازسازي مي‌كند. استراحت از تمرين‌زدگي جلوگيري مي‌كند. اين نكات تمرين را ايمن مي‌كنند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۰۹:۳۲:۳۶ توسط:blogvarzeshi موضوع:
تفاوت در تكنيك‌هاي حركتي
شناي كلاسيك و مدرن در تكنيك‌هاي حركتي تفاوت دارند. شناي كلاسيك با حركات يك‌طرفه و ساده براي استقامت طراحي شده است. اين سبك براي نجات غريق يا شنا در مسافت‌هاي طولاني مناسب است. شناي مدرن با حركات دوطرفه و پيچيده براي سرعت و كارايي توسعه يافته است. سبك‌هايي مانند كرال و پروانه هماهنگي دقيق نياز دارند. چرخش بدن در شناي مدرن مقاومت آب را كاهش مي‌دهد. شناگران مدرن از تكنيك‌هاي پيشرفته استفاده مي‌كنند. اين تفاوت‌ها شناي مدرن را براي مسابقات و كلاسيك را براي كاربردهاي سنتي مناسب مي‌كند.
تجهيزات و ابزارهاي مورد استفاده
تجهيزات شناي كلاسيك و مدرن متفاوت‌اند. در شناي كلاسيك، شناگران از مايو و عينك ساده استفاده مي‌كردند. ابزارهاي كمكي كمتر رايج بودند. در شناي مدرن، مايوهاي آيروديناميك، عينك‌هاي ضدبخار و كلاه شنا استفاده مي‌شود. فين‌ها و پدل‌ها براي تمرينات مدرن رايج‌اند. اين تجهيزات سرعت و كارايي را افزايش مي‌دهند. تفاوت در تجهيزات پيشرفت تكنولوژي در شناي مدرن را نشان مي‌دهد. شناي كلاسيك با سادگي براي كاربردهاي سنتي مناسب است.
اهداف و كاربردهاي شناي كلاسيك و مدرن
شناي كلاسيك و مدرن اهداف متفاوتي دارند. شناي كلاسيك براي نجات غريق و تفريح مناسب است. اين سبك براي مسافت‌هاي طولاني طراحي شده است. شناي مدرن براي رقابت و عملكرد بهينه است. سبك‌هاي مدرن در مسابقات حرفه‌اي استفاده مي‌شوند. شناي مدرن براي آمادگي جسماني نيز كاربرد دارد. اين سبك‌ها تمرينات دقيق نياز دارند. تفاوت در اهداف شناي كلاسيك را براي كاربردهاي سنتي و مدرن را براي ورزش حرفه‌اي مناسب مي‌كند.
سطح پيچيدگي و يادگيري
شناي كلاسيك و مدرن در پيچيدگي متفاوت‌اند. شناي كلاسيك ساده و براي مبتديان آسان است. اين سبك هماهنگي كمتري نياز دارد. شناي مدرن پيچيده‌تر است و هماهنگي دقيق مي‌طلبد. يادگيري سبك‌هاي مدرن زمان‌بر است. شناگران به مربي و تمرين مداوم نياز دارند. اين پيچيدگي شناي مدرن را براي شناگران با تجربه مناسب مي‌كند. شناي كلاسيك براي مبتديان بهتر است.
تاثير بر آمادگي جسماني
شناي كلاسيك و مدرن تاثير متفاوتي دارند. شناي كلاسيك سلامت عمومي را بهبود مي‌بخشد. اين سبك براي افراد با آمادگي پايين مناسب است. شناي مدرن قدرت و انعطاف‌پذيري را افزايش مي‌دهد. سبك‌هاي مدرن كالري‌سوزي بالايي دارند. شناي مدرن براي تناسب اندام مناسب‌تر است. اين تفاوت‌ها شناي مدرن را براي ورزشكاران و كلاسيك را براي فعاليت‌هاي عمومي مناسب مي‌كند.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
+ نوشته شده:
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ساعت:
۰۹:۲۱:۳۰ توسط:blogvarzeshi موضوع: